Vanmiddag naar een geweldig gospel concert geweest. Het was zo geweldig, emotioneel gezongen, iedereen werd er helemaal gelukkig van en "het dak ging er bijna vannaf". En wat een stemmen.....zo krachtig en loep zuiver. Nog veel werk aan de winkel voor ons koor .
Zo mooi Pien gospelmuziek , ik luister er vaak naar , Je hebt het koor en de zangeres er mooi op staan .
@ Joke
Leuk dat de Vlaamse gaai even voor je wilde poseren , het staat er supermooi op . Het valt goed op door de kleuren blauw. zwart en wit in de veren .
Poserende vogels voor foto's zijn nog niet zo gemakkelijk om te vinden. KNap gedaan dus.
Met name de oudste gospels vanuit de slaventijd, vond ik heel ontroerend en ik zag verschillende mensen een traantje wegpikken. De spirituele gospels werden met zoveel overtuiging gezongen, mooi doen ze dat. Wat ze bij de inleiding ook heel duidelijk noemden dat alles veranderlijk is, dus niemand had toen ooit verwacht dat die nare slaventijd ooit zou stoppen, is toch gebeurd en het koor is gemengd en de mensen met Africaanse roots, leren de Fransen en Engelsen mensen van het koor de gospel echt vanuit het hart te zingen. Dus gaf de koorleidster aan, dat ook de oorlog in Oekraïne ooit weer gaat stoppen→ dat de hele wereld onderhevig is altijd aan processen, aan komen en gaan van ellende. Vond ik zo mooi hoe ze dat wisten te verworden en hoe ze het slavenlied "freedom"wisten te koppelen ook aan Oekraïne op dit moment en hoe dat actueel blijft. Dus leuk je opmerking Greet, bedankt.
Ik vond het heel goed gedaan.
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift that's why it's called 'the present'. (Eleanor Roosevelt)
Geweldig Dagmar, Muddy Waters vroeger ook veel naar geluisterd
Mijn vader was gek op Paul Robeson (Porgy and Bes) en mijn oudste zus -9 jaar ouder- kwam op 16 jarige leeftijd thuis met platen van Nina Simone, heb dus ook erg veel op met gospelsongs en blues, ook de heel oude blues als die van Blind Willy McTell, Leadbelly en...heel erg in het bijzonder: Billy Holiday
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift that's why it's called 'the present'. (Eleanor Roosevelt)
Ik kan zo uren doorgaan met bluesmuziek haha, maar zal het hier voor vandaag bij laten.
Hoe ben je zo op dat spoor van die oude bluesmuziek terecht gekomen Dagmar? Op de radio werd dit soort muziek vrijwel nooit gedraaid dacht ik.
In mijn geval waren mijn vader en 9 jaar oudere zus een grote invloed. Mijn zus verwierf een tamelijk buitenissige muziekinteresse via de kringen waarin ze op de kunstnijverheidsschool in Amsterdam terecht kwam, en mijn vader vatte zijn liefde voor 'negro spirituals' waarschijnlijk op door de in zijn tijd razend populaire film film Porgy and Bes. Mijn moeder was weer gek op de Ramblers.
Paul Robeson
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift that's why it's called 'the present'. (Eleanor Roosevelt)
Hoe ben je zo op dat spoor van die oude bluesmuziek terecht gekomen Dagmar?
Geen idee eigenlijk, niet via mijn ouders in elk geval, denk per toeval.
Heb het altijd mooi gevonden, blues in allerlei stijlen en als iets je interesse heeft dan ga je zoeken en kom je via de 1 weer bij een ander terecht.
Ook op de radio heb je speciale blues uurtjes, bv. op Arrow classic Bluestown radio en ben qua muziek altijd al een enorme fan geweest van Johan Derksen, die ook een grote blues liefhebber is (en die sowieso al een enorme muziekkennis heeft).
Ging al in mijn jonge jeugd naar bekende en onbekende bluesbandjes en dat doe ik nog steeds.
En ik hou niet alleen van oude blues, ook van de huidige.
Ja van Johan Derksen wel eens een nachtprogramma gevuld met bluesmuziek gehoord, fan van het eerste uur van Cuby and the Blizzards van wie we allemaal wel nummers van de succes-LP 'Groeten uit Grolloo' zullen kennen. Herman Brood als pianist. Een andere naam die eensklaps bovenkomt: de boogiewoogie en bluespianist Rob Hoeke. We hadden indertijd best wel wat blues in de top 40 nu ik er wat meer over nadenk.
Harry heeft in feite Johan opgevoed, nadat ze elkaar voor het eerst hadden ontmoet in een platenzaak, midden jaren zestig. Want was hij nou, als enig kind, in een gezin waarvan de vader pardoes als politieman was gestationeerd in Drenthe? Johan las midden jaren zestig nog jeugdboeken van Arendsoog, terwijl Harry tot aan zijn huig in het oeuvre van Jack Kerouac zat. Engelse beatmuziek van Billy J. Kramer with the Dakotas? Ach nee Johan, zei Harry. Het gaat om the blues uit Amerika, Johnny Lee Hooker, Muddy Waters en Sonny Boy Williamson. Echte negers, zei Harry in een tijd dat je nog over echte negers sprak.
Het was wat hoor, voor de opgroeiende jeugd in Drenthe, de doorbraak van Cuby & the Blizzards. Niet dat Johan nou last had van een minderwaardigheidscomplex, daar heeft-ie nou eenmaal geen aanleg voor. Maar dat de wereld verder reikte dan over de brug, en dan naar Zwolle, dat kon niemand zich voorstellen. Uit het westen kwamen toch de goeie bands, heette het. Opeens was dat allemaal gelul. Wij hebben Cuby! Wat hebben jullie dan? The Golden Earrings? Suffe popliedjes. ZZ en de Maskers? Gein-ponems.
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift that's why it's called 'the present'. (Eleanor Roosevelt)
'Window of my eyes' vind ik nog steeds een prachtig nummer. Je kunt me er bij wijze van spreken middenin de nacht voor wakker maken. Ik vraag visite weleens of ze van klassieke muziek houden, uiteraard met een bloedserieuze pokerface. Reacties meestal wat gereserveerd maar bij dergelijke blues die ik dan graag afspeel is het altijd goed. Leuk als achtergrond maar kan ook heel goed met de volumeknop wijd open. Overigens hou ik ook wel van echte klassieke maar dat had ik elders al duidelijk gemaakt.
'Niemand wordt geboren om een persoon met een andere huidskleur, achtergrond of geloof te haten.' (Nelson Mandela)
'Window of my eyes' vind ik nog steeds een prachtig nummer. Je kunt me er bij wijze van spreken middenin de nacht voor wakker maken. Ik vraag visite weleens of ze van klassieke muziek houden, uiteraard met een bloedserieuze pokerface. Reacties meestal wat gereserveerd maar bij dergelijke blues die ik dan graag afspeel is het altijd goed. Leuk als achtergrond maar kan ook heel goed met de volumeknop wijd open. Overigens hou ik ook wel van echte klassieke maar dat had ik elders al duidelijk gemaakt.
Over achtergrondmuziek Kees: In film vorige week op filmbox van Woody Allen Wonder Wheel uit 2017 hoorden/ontdekten we 'the Mills Brothers'. Heb je dat wel eens uitgeprobeerd als achtergrond bij een feestje?
Hier kan toch ook niemand een hekel aan hebben zou ik denken. Wij worden er in ieder geval heel vrolijk van.
Noemen we dit eigenlijk ook blues, weet iemand waar dit precies onder valt?
Bizarre film overigens die voor iedereen buitengewoon tragisch afloopt alle gemoedelijke muziek ten spijt. Puur sadisme.
Last edited by Nicolaas on Thu Mar 09, 2023 12:01 pm, edited 1 time in total.
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift that's why it's called 'the present'. (Eleanor Roosevelt)
Dank Greet, eigenlijk een categorie erbij dus, jazz...
Gooien we ook Archie Shepp er even in, met iets dat een beetje het midden houdt tussen blues en jazz misschien
1969
Vanaf midden jaren 70 was hij heel vaak te zien in oa het Bimhuis, Oude Schans Amsterdam. Een heel klein podium, heel klein zaaltje waar hooguit zo'n 100 mensen in konden.
85 jaar inmiddels, opname 28 Augustus 2022 Charlie Parker Jazz Festival. Tompkin Square Park NYC
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift that's why it's called 'the present'. (Eleanor Roosevelt)
Enkele dagen geleden overleed Robbie Robertson, bekend van "the Band", begin jaren 60 begeleidingsband van Bob Dylan in de jaren 70 uitgegroeid tot musici die de Americana muziek tot ontwikkeling brachten.
Hier " It Makes No Difference " een nummer geschreven door Robbie Robertson en gezongen door Rick Danko
Bron: Robbie Robertson Official Facebook Page
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift that's why it's called 'the present'. (Eleanor Roosevelt)
.
